Mirors should think longer before they reflect

Njeriu , shoqėria, hapėsira, koha , botėkuptimi, pėr autorin Isufi janė tė gjitha ā€œsite specificā€(vende tė caktura). Por Ƨėshtja qėndron nė atė qė, kėto hapėsira ku futet vepra e autorit janė dhe hapėsirat tona. Njeriu i afėrt, shtėpia, rruga, kisha, xhamia, historia, monumentet janė dialogu pėrditshem i unit tonė me atė Ƨka ėshtė jashtė dhe rreth nesh. Nė finalen e tė pėrditshmes kur mbyllen qepenat e dritaret dhe kyēen dyert, prej sintezės sė kėtyre dialogjeve nė fund tė orės pamja qaset tė shfaqet disi e paqartė e ngatėrruar, pa hierarki. Aty ku nuk merret vesh ku fillon shoqėria dhe ku rri individi?! Aty ku nuk merret vesh ku ndahet e shkuara dhe ku fillon e ardhmja?!. Aty, ndėrhyn vepra e autorit e cila saktėson distancėn mes asaj ēka ėshtė lokale (ne) dhe globale (pėrtej nesh) duke qartėsuar pamjen e sintesėz, pozitėn e njeriut , rolin e shoqėrise dhe misionin e artistit. Vepra nuk ėshtė vetėm njė leksion i moralit estetik(i tė bukurės dhe i tė dobishmes), vepra e Ardian Isufit tenton tė rregullojė dhe ti japė ritmin e duhur tė kuptuarit dhe tė pėrjetuarit me vertetėsi e respekt tė sė kaluarės, tė tashmes dhe tė ardhmes. Vepra e tij merret pothuaj me ēdo gjė qė pėrbėn inkoherencė dhe ēudi, ajo ka njė sens rregullator kur zbret nė sit(vend), duke i klasifikuar gjėrat pėrmes njė filozofie urbaniteti qė pėrcakton distancat e kordinatat e gjithsecilit prezent qė e jeton, e lexon dhe do ta mėsoje kete sit(vend) prandaj ajo ėshtė e rėndėsishme Nė fund tė diskutimit, vepra e Isufit nuk na lė njė imazh pa identitet tė pėrcaktuar (pėr hirė tė vazhdimėsisė sė debatit), pėrkundrazi ajo qartėson nė mėnyrė tė kthjellėt atė qė ėshtė; ai i shoqėrisė tranzitore shqiptare duke mos u mbyllur thjesht nė zbulimin e tij, vepra e Isufit zgjerohet duke hapur njė rrugė tė re, atė tė debatit dhe ndėrtimit tė imazhit tė shoqėrisė post/tranzitore shqiptare. Fatmir Juka.